Lieve lezers,
Vorige keer schreef ik in het voorwoord over de universele wet dat alles wat eens is ontstaan, ook eens vergaat. Een tweede universele wet is dat alles voortdurend verandert. En deze wetten zijn de voorbije tijd aan de orde geweest.
Het is al een hele tijd dat het idee om met het tijdschrift te stoppen sluimerde. Maar telkens werd het overstemd door de waarde die het tijdschrift heeft. Sedert het begin van La Verna is het hét communicatiekanaal en verbindingsmiddel met onze leden.
We hoorden vaak dat mensen het waardevol vonden. Ook voor sommigen die zelden of nooit naar activiteiten kwamen was het een vaste waarde.
En ook voor mezelf was het belangrijk. Teksten schrijven, programma’s uitwerken, andere auteurs een forum geven en zo het gedachtegoed verruimen, … Ik kon er mijn ziel in leggen en was er graag mee bezig.
Toch drong het gevoel om te stoppen zich de voorbije tijd op. Ook tijdens de herfstdagen in Savita, waar het thema ‘sterven om voller te leven’ was, werd het duidelijker dat er iets in mij aan het sterven was. Want ja, ook mooie dingen of dingen waar je aan gehecht bent, moet je soms loslaten om verder te kunnen groeien of om je af te stemmen op het leven zoals het zich nu aandient.
Stoppen met het tijdschrift, het was geen gemakkelijke beslissing. En zeker toen enkele mensen die zich inzetten voor La Verna hun ontgoocheling lieten blijken, kreeg ik het moeilijk. Immers Ubuntu: ik ben omdat we zijn. We staan in een voortdurend verband met de ander, met onze omgeving en dus ook met hun invloed. Je moet al heel krachtig iets willen om te weerstaan aan de invloed van anderen. Dat is in relaties zo, dat is in samenwerkingsverbanden zo, dat is in de wereld zo.
Er was bij sommigen de angst dat La Verna, met het loslaten van het tijdschrift, zou stoppen te bestaan. Dat hoeft niet zo te zijn. En dat zal ook niet zo zijn.
De beslissing heeft te maken met het willen loslaten van de druk die zo’n driemaandelijks tijdschrift met zich meebrengt. Het is nu bijna 20 jaar dat ik elke 3 maanden aan het tijdschrift werk. Iedere keer zorgen voor een mooi geheel, een voorwoord schrijven, alle teksten en programma’s afwerken en afstemmen op de ziel van La Verna. Er kwam heel wat coördinatiewerk bij kijken.
Het betekende ook een voortdurend gericht zijn op de buitenwereld, alsof mijn poriën steeds open stonden voor ‘dat wat interessant zou kunnen zijn voor het tijdschrift’.
Het was tegelijk heel boeiend. Ik voel mij zo dankbaar om de kracht die ik heb gekregen om dit te kunnen realiseren. En ik ben ook zo dankbaar om de vele, vele mensen die er met hun enthousiasme aan hebben meegewerkt. Elk tijdschrift was een werk van velen samen.
Ik voel dat ik nu naar een grotere vrijheid verlang. Meer ruimte wil krijgen om te voelen wat nu aan de orde is in mijn leven. Nieuwsgierig uitkijken naar waar mijn energie spontaan naartoe zal gaan, naar waar mijn ziel mij roept.
Er is alleszins het gevoel dat ik toe ben aan meer yin, aan de vrouwelijke kant van het menszijn. Mij meer naar binnen mogen richten, ontvankelijk voor wie en wat zich aandient.
Dit tijdschrift is het 75ste. In dit 20ste jaar van het bestaan van La Verna zal ons laatste nummer verschijnen, in april. We willen geen afscheid nemen van het tijdschrift zonder jullie gehoord te hebben. Het laatste nummer wordt dan ook een afscheidsnummer. En jullie, lezers, zijn hartelijk uitgenodigd om mee aan dit nummer te schrijven. Jullie reacties zijn heel welkom.
La Verna zal verder leven. Kathleen en Julia zijn volop bezig met de overstap naar een meer digitale communicatie. We blijven actief. Wie de nieuwsbrief nog niet ontvangt kan zich aanmelden via de website (www.laverna.be). Zo blijven jullie op de hoogte van het reilen en zeilen van La Verna en ik zal er eveneens mijn spontane schrijfsels in delen. We gaan ook Facebook meer leven inblazen, en er is ook een account op Instagram (@la_verna_vzw).
De beslissing om te stoppen met het tijdschrift houdt tevens in dat we de programmatie gaan beperken tot de activiteiten die ontstaan vanuit de kerngroepen van La Verna, zowel in Gent als in Geel.
Voor sommige activiteiten kunnen geïnteresseerden vanaf nu rechtstreeks inschrijven bij de begeleiders en kunnen ze hen vragen om op de hoogte te blijven.
Het zou kunnen dat een aantal lezers niet beschikken over internet of niet computervaardig zijn en toch graag op de hoogte blijven. Zij kunnen zich melden bij Claudine, zodat de nieuwsbrieven per post kunnen worden doorgestuurd.
Aan dit nummer werkten opnieuw heel wat mensen mee. We zijn er heel dankbaar om.
Aan jou lezer wensen we veel leesplezier.
Vormen veranderen. De geest van La Verna zal ons verder leiden…
Ik wens jou een mooie kersttijd en een inspirerend Nieuw Jaar!
Kristin Vanschoubroek
Reacties zijn welkom bij kristin@laverna.be
