Dit ingetogen pareltje ontdekte ik toevallig in de bibliotheek.
In de film ‘Snow Cake’ raken drie bijzondere mensen met elkaar verbonden door een dramatische gebeurtenis. Alex is een Brit op reis in Canada. In een eetgelegenheid langs de weg ontmoet hij Vivienne, een jonge vrouw die hem een lift vraagt. Onderweg worden ze aangereden door een truck. Alex komt ongedeerd uit het ongeluk, maar Vivienne is op slag dood.
Wanneer Alex over de eerste schok heen is, wil hij de moeder van Vivienne opzoeken om haar te zeggen dat haar dochter bij hem in de auto zat en om zijn medeleven te betuigen. Zo komt hij in contact met Linda. Zij laat hem binnen, maar reageert nogal koel en afstandelijk op het vreselijke nieuws, terwijl Alex zelf overmand wordt door gevoelens van schuld en schaamte. Wanneer hij echter wil vertrekken, dringt Linda bij hem aan om te blijven tot de dag na de begrafenis.
Via de buurvrouw Maggie komt Alex te weten dat Linda autisme heeft.
In de enkele dagen tussen het ongeluk en de begrafenis van Vivienne ontstaat er een intense band tussen Alex, Linda en Maggie. Alex wordt steeds meer geraakt door de eigenzinnige wijze waarop Linda haar leven leidt. Hij ondervindt dat het lastig leven is met haar, maar haar directheid, eerlijkheid en wijze kijk op vele dingen ontroeren hem en maken hem aan het lachen, middenin alle tristesse van het moment. Linda ziet haar handicap niet echt als een belemmering en vindt de ‘normale’ mensen eerder raar, met al hun sociale gedoe.
Maar het is vooral Maggie die tot Alex kan doordringen. Ze nodigt hem een paar keer uit bij haar thuis en vanaf het eerste moment voelt zij het immense verdriet dat diep in hem verborgen zit.
De film is gebaseerd op een scenario van Angela Pell. Zij heeft een zoon met autisme, maar wilde iets schrijven over een volwassene die autisme heeft. Sigourney Weaver, die de rol van Linda vertolkt, heeft zich een jaar lang verdiept in deze problematiek. Ze heeft ook een tijdje gelogeerd bij een vrouw met autisme om zich zo goed mogelijk te kunnen inleven in haar personage.
Marc Evans, de cineast, benadrukt echter dat zijn film niet over autisme gaat, maar over de loutering van een man die er door het contact met twee authentieke vrouwen eindelijk in slaagt om zijn demonen onder ogen te zien en ermee in het reine te komen.
Het verhaal is aangrijpend, grappig en hoopgevend tegelijk. Er zit veel liefde in deze film en net dát maakt hem zo krachtig. In 2006 werd ‘Snow Cake’ genomineerd voor de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn.
Anne Hendrickx
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.