Hallo lieve mensen, ik ben Nancy.
Enkele jaren geleden heb ik La Verna leren kennen via een kleine aankondiging in de brochure van Vormingplus. Ik was toen op zoek naar nieuwe activiteiten en mogelijkheden om mensen te ontmoeten. Ik had al heel wat gevolgd op het vlak van persoonlijke ontwikkeling en ik keek uit naar iets wat een beetje anders was, iets waar ik gewoon kon ‘zijn’, zonder steeds aan mezelf te moeten ‘werken’.

In januari 2008 ging ik voor het eerst naar een viering van La Verna. Meteen troffen mij de openheid en de eerlijkheid waarmee het onderwerp werd belicht. Ook de moeilijke kanten ervan werden besproken. Ze hoefden niet verstopt te worden. De schaduwzijde mocht er ook zijn. Bovendien voelde ik heel sterk dat iedereen welkom was, ook diegenen die het moeilijk hadden.
Sedertdien kom ik nog steeds graag naar de vieringen en krijg ik telkens opnieuw een warm gevoel bij de allereerste woorden van Kristin waarmee ze een viering begint: “Hartelijk welkom aan ieder van jullie…” Daarvoor alleen al zou ik naar zo’n viering komen. Je bent er welkom met alles wat er is. Wat een verademing in deze tijd!

Op een bepaald moment, een tweetal jaar terug, zagen de vrijwilligers die de praktische kant van de vieringen verzorgden het niet meer zitten om de maaltijden nadien nog langer te organiseren. We zijn toen met een aantal nieuwe mensen bijeengekomen en na één vergadering was alles weer voor mekaar: een nieuwe groep mensen was enthousiast om voor de broodmaaltijd te zorgen.
Zelf zou ik het heel spijtig gevonden hebben mochten die gezamenlijke maaltijden niet meer kunnen doorgaan. Ze behoren tot het hart van La Verna en ze betekenen veel voor mensen.
Bovendien zag ik er een kans in om te ijveren voor biologische voeding. Lang heb ik niet moeten pleiten, Kristin was er gelukkig meteen voor te vinden.
Zo kwam van het één het ander en zorg ik nu al geruime tijd mee voor de aankoop van brood en beleg voor de maaltijden. Af en toe komen mensen naar me toe om te zeggen dat het heel lekker brood is of dat ze het appreciëren dat het bio is. Dat doet me veel plezier.
Ik vind gezond eten super belangrijk. Voor mij gaat dat samen met meer bewustzijn op geestelijk vlak; het ene kan niet zonder het andere. Ik zou niet anders kunnen. Daarom heb ik ook een ruime interesse in de menselijke samenleving en de natuur als geheel.

Dankzij La Verna heb ik sacrale dans herontdekt. Meer dan vijftien jaar geleden volgde ik een kennismakingsles sacrale dans bij Brigitte Geerlings in de Harp.
Toen ik in 2008 de inspiratiedagen van La Verna volgde in Antwerpen, was een van de avondactiviteiten sacrale dans. Ik was meteen verkocht. Dit was het wat ik zocht: met een minimum aan inspanningen een zalige rust bereiken, thuiskomen bij jezelf, je overgeven aan wat zo’n dans met je doet.
Nu dans ik om de veertien dagen bij Gemma De Wilde en volg ik regelmatig een dansdag, een weekend of een vakantieweek. Verder volg ik ook hofdansen uit de renaissance. Op het vlak van dans is er heel veel dat me aanpreekt: hedendaagse dans, dansexpressie, volksdans,… Dansen geeft me ontzettend veel vreugde. Als kind danste ik al graag. Ik had twee toekomstdromen: danseres worden of zangeres worden. Het is er niet van gekomen, maar gelukkig kan ik zowel in mijn werk als daarbuiten veel dansen en zingen.

Ik ben kleuterjuf in de Steinerschool in Munte. Vijf jaar geleden zijn we daar met een nieuw initiatief begonnen en neem ik de jongste kleuters (in de leeftijd tussen 2 jaar en 8 maanden en 4 jaar) onder mijn vleugels. Het is een heel intense job, maar het geeft me ook ontzettend veel voldoening. Ik krijg zoveel warmte en vriendschap terug van die kleintjes! Ze zijn nog zo puur en ontvankelijk!
Wat me heel sterk aanspreekt in de Steinerpedagogie is de aandacht voor het religieuze, de eerbied voor Moeder Aarde, het meegaan met de seizoenen, de verbondenheid met elkaar en met de natuur, … Om een voorbeeld te geven: wanneer we samen met de kinderen eten, beginnen we met een spreuk om te danken: “Aarde die het voor ons bewaarde, zonne die het rijpen deed, lieve zon en lieve aarde, dat men u beide nooit vergeet.”
Ik ben heel blij dat ik in mijn beroep de waarden die ik zelf belangrijk vind en vooral een religieuze grondhouding kan doorgeven aan kinderen.
Zelf ben ik heel religieus opgevoed, vanuit christelijke waarden, en ik ben er zeker van dat dit zaadjes heeft achtergelaten. Ik wens niets liever dan dat (jonge) kinderen ook in deze tijd ‘iets’ daarvan meekrijgen dat hen later op de een of andere manier kan sterken of dat van betekenis kan zijn op hun levensweg.

Toen Leen mij een tijdje geleden vroeg om voor La Verna een tekstje te schrijven over mezelf was ik enerzijds aangenaam verrast en anderzijds sloeg de schrik me om het hart: oei wat ga ik schrijven over mezelf? Zou ik die stap wel zetten?… Nu blijkt mijn schrijven toch langer geworden dan ik eerst dacht.
Hopelijk inspireert het jullie een beetje en zien we mekaar nog vaak terug tijdens een
activiteit van La Verna, onder andere aan tafel bij een lekkere en gezonde broodmaaltijd!

Een hartelijke groet!
Nancy Van Compernolle
Juli 2012