Ik ben Lieve Arrazda de Oñate. Mijn man was Jos Beckers. Hij overleed in 1994. Ik heb vier zonen.
“Wil jij iets schrijven over de betekenis van jouw engagement binnen La Verna?” vroeg Trees Thoen mij. In het algemeen kan ik het zo stellen: vrijwilliger zijn is voor mij geven wat je in je draagt.
Reeds als kind leerde ik aandacht te hebben voor mensen en mij ten dienste stellen. Ik mocht met mijn moeder regelmatig mee op huisbezoek bij bejaarden en zieken. Terwijl zij met hen praatte, deed ik boodschappen voor hen. Dat vormde mij.
Als volwassene deed ik op verschillende terreinen vrijwilligerswerk. Als laatste in de rij heb ik in het Gentse ‘Tele Kleding’ op touw gezet. Die organisatie functioneert nog altijd goed en kan een beroep doen op 55 vrijwilligers.
Bij La Verna begon ik enkele jaren geleden met soep te koken voor na de maandelijkse vieringen en sinds kort werk ik ook mee aan het klaarzetten voor en het opruimen na de vieringen. Ik help ook al lang met het etiketten plakken op de tijdschriften die verzonden moeten worden. Sinds vorig jaar stel ik mijn huis open om die grote klus hier bij mij te laten doorgaan.
Eenmaal per trimester worden de 2700 tijdschriften bij mij thuis afgeleverd door de drukker. De volgende dag komen een zes à twaalf medewerkers eraan. We zitten allen aan een lange tafel, en dan maar plakken, onder leiding van Marijke Vanryckeghem, die het allemaal in goede banen leidt. Er wordt intussen gepraat, gelachen, gelold, koffie en thee gedronken en taart gegeten. Een leuke bedoening! We zijn er wel een vier- à vijftal uren mee zoet!
’s Anderendaags komt een postbode de zendingen ophalen.
Ik doe het allemaal graag en met hart en ziel. Menselijk contact is belangrijk voor mij. Ik hoop het zo nog enkele jaren vol te kunnen houden, ondanks mijn gevorderde leeftijd.

Lieve Beckers
April 2009